معرفت، لازمه ارتباط انسان با خدا

معرفت، لازمه ارتباط انسان با خدا

لازمه ارتباط انسان با خدا، معرفت توحید و شناخت حقیقه الحقائق است. در صورتی که این شناخت حاصل شود، عبد شراشر وجودی اش را عین ربط به حقّ خواهد یافت.

﴿عَنَتِ اَلْوُجُوهُ لِلْحَیِّ اَلْقَیُّومِ﴾ [۱]
همه چهره ها در برابر [خدای] زنده قائم به ذات خاضع و فروتن می شوند.

وقتی انسان به این معرفت رسید که حیات و قوام وجودی اش از خداست و اوست که به رحمت رحمانیّه¬اش به او اعطای نعمت وجود کرده است ، در برابر خدا خاشع می شود چنانکه در حدیث نبوی منقول است:

«مَنْ کَانَ بِاللَّهِ أَعْرَفَ کَانَ مِنَ اللَّهِ أَخْوَفَ» [۲]
هرکس خداوند را بیشتر بشناسد ترسش هم از خدا بیشتر مى‏شود.

و در حدیث دیگری از امام صادق علیه السلام نقل شده است:

«مَنْ عَرَفَ اللَّهَ کَلَّ لِسَانُهُ‏» [۳]
هرکس خدا را شناخت(و او را با عظمت دریابد) زبانش به لکنت افتد(و ساکت خواهد شد).

درون این معرفت درک عظمت خدای متعال نهفته است! حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام در خطبه متقین نهج البلاغه می فرمایند:

«عَظُمَ الْخَالِقُ فِی أَنْفُسِهِمْ فَصَغُرَ مَا دُونَهُ فِی أَعْیُنِهِم‏» [۴]
خداوند در باطنشان بزرگ و غیر او در دیدگانشان کوچک است.

اگر انسان در سایه شناخت توحیدی خدا را با عظمت دریافت، همه چیز در نظرش صغیر بلکه عدم می شود. هستی، دریای توحید است و ما به منزله ی حباب های بر روی دریاییم! ستون هستی تمام مخلوقات بر پایه ی توحید بوده و همه آن ها فانی در توحید هستند!

﴿کُلُّ مَنْ عَلَیْهٰا فٰانٍ*وَ یَبْقىٰ وَجْهُ رَبِّکَ ذُو اَلْجَلاٰلِ وَ اَلْإِکْرٰامِ﴾ [۵]
همه آنان که روی این زمین هستند، فانی می شوند و تنها ذات باشکوه و ارجمند پروردگارت باقی می ماند.

پس رابطه معرفتی، ارتباطی گریز ناپذیر و لازم و واجب است!

پی نوشت ها :

[۱] طه(20):111.
[۲] جامع الأخبار«شعیری»، صفحه 96.
[۳] مشکاه الأنوار فی غرر الأخبار، صفحه 176.
[۴] نهج البلاغه، صفحه 303.
[۵] سوره ی الرحمن(55):27.