
در محضر آیت الله جوادی آملی (سلّمه الله)
ولى عصر (عج) همسفر سالکان
بسم الله الرحمن الرحیم
سالک یا به راه آشناست و فراز و فرودها و خطرات آن را میشناسد؛ یا با آنها بیگانه است. رهرو ناآشنا در پیمودن راه و رسیدن به مقصد مشاهده مقصودِ خود، هماره نیازمند راهنمایی خبیر است که خود آشنای طریق باشد و او را از اوج و حضیض باخبر سازد و به سلامت بگذراند و با بیان خطرات راه، سالک را از مهالک آن ایمِن گرداند و سرانجام به مقصود برساند.
طریق نورانی انسانیّت و عبودیّت خدای سبحان نیز از این قاعده مستثنا نیست و انبیا و اولیای الهی که آشنایان طریقاند، سفیران هدایت خلقاند، از این رو خدای سبحان نبی اعظم خویش را به صبر و همقدمی با سالکان جاده عبودیت امر میکند: “واصبِر نَفسَکَ مَعَ الَّذینَ یَدعونَ رَبَّهُم بِالغَدوهِ والعَشی یُریدونَ وَجهَه” (کهف/28) زیرا سالکی که بداند راهنمای مهربان با اوست، مسیر را بیاضطراب میپیماید؛ ولی اگر راهنما ایصال به مطلوب نکرده او را رها سازد و فقط به نشان دادن راه ارائه طریق بسنده کند، سالک یا به مقصد نخواهد رسید یا وصولش به مقصود با دشواری و اضطراب همراه خواهد بود.
مفاد آیه مورد بحث، همیشه زنده است، چون آیه درباره رسالت و شخصیت حقوقی پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) است؛ نه شخصیت حقیقی و بدن عنصری ایشان. در زمان ظهور و حضور وجود مبارک آن حضرت(صلی الله علیه و آله و سلم) بشر هم در خدمت حضور عنصری آن جناب بود و هم در حضور رسالی و ولاییاش؛ امّا اکنون تنها در سایه رحمت و ولایت و رسالت او به سر میبرد. هم اکنون نیز اگر کسی در بامداد و شامگاه اهل ذکر باشد و به نماز واجب و مستحب و انجام فرائض و نوافل بپردازد و کارش برای خدا و در مسیر حلال باشد، سالک راه و همسفر رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) و عترت طاهرین(علیهمالسلام) و نیز همراه وجود مبارک ولی عصر(عج) است.
گرچه این آیه کریمه خطاب به پیامبر اعظم(صلی الله علیه و آله و سلم) است، لیکن امام زمان(عج) که جانشین آن جناب است نیز مخاطب این آیه کریمه است و به آن عمل میکند و براساس آن، راهنما و همسفر سالکان طالب وجه الله است؛ یعنی پیشاپیش آنها قدم مینهد و سالکان در پی قدوم او گام برمیدارند.
اهل این طریق، احساس امن و آرامش میکند و مییابد که مولای او پیشاپیش وی در حرکت است. او نه تنها جامعه را در سیاست و حکومت [واحد جهانی] رهبری میکند، مولای سالکان کوی وصال نیز هست و آنان را در این مسیر نیز گام به گام پیش میبرد. او امام دلهاست، همانطور که امام بدنهاست؛ و امام جهاد اکبر است، همانگونه که رهبر جهاد اوسط و جهاد اصغر است.
—————————————————————-
منبع: امام مهدى(عج) موجود موعود، صفحه 90، چاپ ششم، تابستان 1389
نویسنده: آیت الله جوادى آملى
این مطلب را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید ...