
کشف خدا
تمام تلاش بشر امروز مصروف این شده که عالم طبیعت را مورد مطالعه و برسی قرار دهد و به کشف اسرار خاک بپردازد.
بشر از کوزه گری به زرگری رسیده، دل اتم را شکافته، بر امواج طبیعت سوار شده و دنیا را به دهکده کوچکی تبدیل نموده و هزاران دستاورد دیگر به دست آورده؛ اما با این همه دستاوردهای ظاهری نه تنها خود را نشناخته و به کشف اسرار وجود خویش نرسیده بلکه خدا را نیز فراموش کرده است!
چه آیات آفاقی بسیاری که بشر عمر خود را برای شناخت آنها صرف کرده در حالی که نقشی بسزایی در تعالی معنوی او ندارند، اما از مکتب توحید که شاگردی در آن اصلی ترین سرمایه انسانیت است غافل گشته و از دور ندای خدایا بر لب جاری ساخته است!
بی دلی در همه احوال خدا با او بود
او نمیدیدش و از دور خدایا میکرد [۱]
اما وقتی انسان با گام نهادن در سیر أنفسی به تطهیر درون و کشف اسرار وجود خویش پرداخت، در می یابد که خدا نزدیک تر از او به اوست!
«نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ» [۲]
ما از رگ گردن او به او نزدیکتریم.
خدا نزدیک است، اما ما غافلیم! راه از بین بردن این غفلت و درک حضور حق تعالی همان است که گفته اند :
یک قدم بر خویشتن نه وان دگر در کوی دوست
◦◦◉✿ پی نوشت ها ✿◉◦◦
[۱] دیوان حافظ غزل شماره ۱۴۳
[۲] انفال:۲۴
این مطلب را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید ...