حیرت انسان در عالم

فروغ توحید: حیرت انسان در عالم در بیانات استاد فروغی : 

انسانها در عالم به دو صورت حیران می شوند: 

عده‎ ای هستند که دنیا آنها را حیران می‎کند و نمی‌دانند چه کنند؟!
عده ‎ای را هم خدا حیران می‌کند که این خود یک بحث معرفتی مفصلی هست.

در حدیثی منسوب به پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم)، حضرت می‌فرماید: «اللّهم زدنی فیک تحیّرا»(1) خدایا حیرانی را نسبت به خودت زیاد کن

عشق تو نهال حیرت آمد
وصل تو کمال حیرت آمد
بس غرقه حال وصل کآخر
هم بر سر حال حیرت آمد
یک دل بنما که در ره او
بر چهره نه خال حیرت آمد
نه وصل بماند و نه واصل
آن جا که خیال حیرت آمد
از هر طرفی که گوش کردم
آواز سؤال حیرت آمد
شد منهزم از کمال عزت
آن را که جلال حیرت آمد
سر تا قدم وجود حافظ
در عشق نهال حیرت آمد
حافظ

علامه حسن ‎زاده آملی(سلمه الله) می‎ فرماید: «میوه شجره تکامل انسانى #حیرت است و چه میوه شیرینى!»‏(2)

هر دو گروه مذکور در حیرت هستند اما میان ماه من تا ماه گردون تفاوت از زمین تا آسمان است.

انسان باید تلاش کند با دستگاه آفرینش آشنا باشد.
در این عالم یک دستگاه و یک حکومت وجود دارد آن هم دستگاه « توحید » است.

«یا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطارِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ فَانْفُذُوا لاتَنْفُذُونَ إِلاَّ بِسُلْطانٍ»(3)
اى گروه جنّ و انس! اگر می‏توانید از مرزهاى آسمانها و زمین بگذرید، پس بگذرید، ولى هرگز نمیتوانید، مگر با نیرویى (فوق العاده)!

اگر می‎توانید از این عالم فرار کنید پس فرار کنید، به کجا می‎توانید فرار کنید در حالیکه همه جا تحت حکومت خداست «هُوَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ الْباطِنُ وَ هُوَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عَلیم»(4)
اول و آخر، ظاهر و باطن خداست.

هر مجلسی که در عالم برپا می‎شود اگر انسان را به دستگاه_توحید نرساند، باطل است چرا که اصل، توحید است.

تمام اعضا و جوارح انسان در حال حرکت هست؛ گوش، چشم و قلب انسان همه راه می‎روند و در ظاهر پا هم راه می‎رود. هر طور نیت کنی، وجودت در آن مسیر راه می‎رود. قرآن می‎فرماید: «قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلى‏ شاکِلَتِهِ»(5) هر انسانی براساس #نیت خود عمل می‎کند

اصل نیت است ، درون و باطن انسان تمام اعضاء و جوارح او را به حرکت در می‎آورد بنابراین انسان در عین حال که نشسته، راه می‎رود. بستگی دارد به اینکه درونت به کجا بند باشد.

پی نوشت:

1. شرح الأسماء الحسنى(ملا هادی سبزواری) ص 535
2. هزار و یک کلمه، ج‏1، ص 78
3. الرحمن، 33
4. حدید، 3
5. اسراء، 84