پرسش:
سلام علیکم.
شخص سالک گناهان زیادی را ترک کرده است، اکثر حقوقی که بر وی بوده است را ادا نموده است و بعضا حالات زیبایی داشته است اما بعضی مواقع اظهار «کبر» میکند. بعد بسیار پشیمان میشود، گریه میکند و توبه مینماید. چندین بار این اتفاق افتاده است.
احساس میکند که پيشرفتي ندارد و راهها به رویش بسته شدهاند. به شدت گریه میکند و ذکر میگوید ولی احساس میکند درها بسته است و آن حالات اولیه را نیز ندارد. چاره چیست؟
پاسخ استاد فروغی:
شرط اصلی در سلوک، «استقامت» و «صبر» است. تا میتوانی بکوش، دست از طلب برندار. وقتی که در مجاهده و طلب، صدق تو ثابت شد، درهای رحمت و فیوضات حق به رویت گشوده خواهد شد و این نکته را فراموش نکنید که یأس جایز نیست. همیشه به فضل خدا امیدوار باش که همه درهای خیر را از روی فضل و کرم به رویت خواهد گشود.
این مطلب را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید ...