ایقاظ ایمانی

بدان ای عزیز که ما تا در این حجب غلیظ عالم طبیعت هستیم و صرف وقت در تعمیر دنیا و لذایذ آن می کنیم و از حق تعالی و ذکر و فکر او غافل می باشیم ، تمام عبادات و اذکر و قرائات ما بی حقیقت است – نه در الحمدلله محامد را می توانیم به حق منحصر کنیم ، و نه در ایاک نعبد و ایاک نستعین راهی از حقیقت می پوییم ؛ بلکه با این دعاوی بی مغز در محضر حق تعالی و ملایکه مقربین و انبیای مرسلین و اولیای معصومین رسوا و سرشکسته هستیم کسی که زبان حال و قالش مشحون به مدح اهل دنیا است ، چه طور الحمدلله گوید؟ و کسی که وجهه قلبش طبیعی و بویی از الهیت در آن نیست و اعتماد و اتکالش به خلق است ، با چه زبان ایاک نعبد و ایاک نستعین گوید؟ پس اگر مرد این میدانی دامن همت ، به کمر زن و با شدت تذکر و تفکر در عظمت حق و ذلت و عجز و فقر مخلوق ، در اوایل امر این حقایق و لطایف را که در خلال این رساله مذکور شد به قلب خود برسان و دل خود را به ذکر حق تعالی زنده کن تا بویی از توحید به شامه قلبت برسد ، و با مدد غیبی راهی به نماز اهل معرفت پیدا کنی و اگر مرد این میدان نیستی ، لااقل نقص خود را نصب العین خود کن و به ذلت و عجز خود توجه کن و از روی خجلت و شرمساری قیام به امر کن و از دعوی عبودیت حذر کن ، و این آیات شریفه را که به لطایف آن متحقق نیستی یا از زبان کمل بخوان ، و یا صرف قرائت صورت قرآن در نظرت باشد که اقلا دعوی باطل و ادعای کاذب نکنی .