اول: ترک عادات و رسوم و تعارفات

و دور انداختن امور اعتباریّه که سالک را از طیّ طریق منع می کند . و منظور آنست که سالک به طور اعتدال در بین مردم زندگی نماید . چه دسته ای از مردم پیوسته غرق در مراسم اجتماعیّه بوده و فکر و ذکر آنها دوست یابی بوده و برای حفظ شخصیّت خود از هر گونه آداب و رفت و آمدهای مضرّ یا بی فائده دریغ نمی کنند و صرفا بر اساس عادت و حفظ آبروی ظاهری اعتباری ، خود را به تکلّف می اندازند و چه بسا به ناراحتی های سخت دچار می شوند و برای حفظ حاشیه از متن زندگی عقب می روند و تحسین و تقبیح عامّه مردم را که توده عوام هستند میزان و معیار قرار داده ، حیات و عمر خود را بر این معیار در معرض تلف قرار می دهند و کشتی وجودشان دستخوش امواج متلاطم رسوم و عادات اجتماعیّه شده هر کجا امواج آداب و اخلاقیّات عمومی حرکت کند به دنبال آن روان می گردند ، این دسته از مردم در برابر اجتماع اراده ای از خود نداشته تبع محض می باشند . در مقابل این دسته سلسله ای از مردم هستند که از جماعت کنار می روند و هرگونه عادت و ادب اجتماعی را ترک کرده خویشتن را عاری از مزایای اجتماع نموده اند ، با مردم مراوده و معاشرت ندارند و در کنج خلوت آرمیده اند به طوری که انگشت نمای مردم شده و به عنوان گوشه نشینی اشتهار یافته اند .