دوّم: عزم

همینکه سالک قدم در میدان مجاهده نهاد حوادثی سخت ، و ناملایماتی از طرف مردم و آشنایان که صرفا غیر از هوای نفس و خواسته های اجتماعی مقصدی ندارند متوجّه او می شود و با زبان و عمل او را سرزنش نموده و می خواهند از رویّه و مقصدش دور کنند ، و از فی الجمله تنافری که بین او و آنان در برنامه زندگی پیدا شده سخت در هراس بوده و به هر وسیله می کوشند تا سالک تازه به راه افتاده را با تازیانه ملامت و سرزنش از راه انداخته و قدمهای او را خرد کنند . و همچنین در هر منزل از منازل سفر البتّه مشکله ای تازه برای سالک پیش خواهد آمد که بدون صبر و عزم دفع آنها محال به نظر می رسد . سالک باید به حول و قوّه خدا چنان عزمی داشته باشد تا در برابر همه این مشاکل ایستادگی نماید و با حربه صبر و توکّل همه آنها را نابود سازد و با توجّه به عظمت مقصد از این بادهای مخوف که عائق و مانع راه خدا هستند نهراسد و به هیچ وجه به خود بیمی راه ندهد : وَ عَلَی اللَهِ فَلْیَتَوکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ [32] وَ عَلَی اللَهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُتَوَکّلُونَ [33]