پی‌نوشت قسمت سوّم و چهارم

[8] آیه 59 ، از سوره 27 : نمل : بگو حمد از آن خداست و بس ، و درود بر آن بندگانی که خدا برگزیده است ، آیا خدا بهتر است یا آنچه را ایشان شریک او قرار می دهند

[9] آیه 39 ، از سوره 14 : إبراهیم : سپاس اختصاص به خدا دارد که او در سنّ پیری اسمعیل و اسحق را به من بخشید ، همانا پروردگار من شنوای دعاست

[10] آیه 28 ، از سوره 23 : مؤمنون : پس بگو حمد اختصاص به خدا دارد که او ما را از قوم ستمکار رهائی بخشید

[11] او از بندگان پاک شده و خالص شده ما بود

[12] آیه 51 ، از سوره 19 : مریم : و در کتاب وحی ، موسی را به یاد آر که او از بندگان پاک شده و رسول و پیامبر بود

[13] آیه 45 و 46 ، از سوره 38 : ص : و بندگان ما إبراهیم و اسحق و یعقوب را به یاد آر که صاحبان نیرو و بینش بودند ، که همانا ما آنها را پاک و خالص نمودیم به خلوصی که پیوسته یاد خانه آخرت را بنمایند

[14] پس به عزتت سوگند می خورم که البتّه همه را گمراه می کنم جز بندگان پاک شده تورا

[15] آیه 17 ، از سوره 7 : اعراف : سپس از جلو و از پشت و از راست و از چپ آنان نزدشان روم ، و بیشترشان را سپاسگزار نخواهی یافت

[16] آیه 3 ، از سوره 17 : اسراء : ذرّیّه و نسل کسانی که با نوح سوارکشتی نمودیم ، بدرستی که او بنده سپاسگزاری بود

[17] آیه 34 و 35 ، از سوره 54 : قمر : بر آنان بادی فرستادیم که بر سرشان سنگ بارید جز بر خاندان لوط که آنان را در وقت سحر نجات بخشیدیم ، و این از روی نعمتی از سوی ما بر ایشان بود ، و اینچنین پاداش می دهیم کسی را که سپاسگزاری کند

[18] آیه 120 و 121 ، از سوره 16 : نحل : براستی إبراهیم یک امّت مطیع خداوند و حنیف و معتدل بود که گرایش به خدا داشته و از مشرکان نبود ، و سپاسگزار نعمتهای او بود

[19] آیه 84 تا 87 ، از سوره 6 : انعام : و اسحق و یعقوب را به او بخشیدیم و همه را هدایت کردیم ، و نوح را پیش از آن هدایت کرده بودیم ، و از نسل او)نوح ) داود و سلیمان و ایّوب و یوسف و موسی و هرون را هدایت کردیم و اینچنین نیکوکاران را پاداش می دهیم ، و نیز زکریّا و یحیی و عیسی و الیاس را که همه از صالحان بودند ، و نیز اسمعیل و الیسع و یونس و لوط را ، و همه این ها را بر جهانیان برتری دادیم ، و نیز کسانی را از میان پدران و فرزندان و برادران ایشان ، و همه را برگزیدیم و به راه راست هدایت نمودیم

[20] 69 : 29

[21] آیه 28 ، از سوره 13 : رعد : هان که دلها با ذکر خدا آرامش می یابد

[22] ای بسیار گشاینده ، ای رهنمای متحیّران

[23] پاک و منزه می دانم پروردگار بلند رتبت خودم را همراه با حمد و ستایش او

[24] و عمل شایسته آن را بالا می برد .

[25] ایمان جز با عمل تحقّق نپذیرد ، و عمل جزئی از ایمان است ، و ایمان جز با عمل ، ثابت و پایدار نمی ماند .

[26] 28 : 13

[27] آیه 82 ، از سوره 6 : انعام : فقط آنانکه ایمان آورده و ایمان خود را به ظلم آغشته نساختند ، امنیّت برای آنهاست و آنها راه یافته اند

[28] آیه 62 ، از سوره 10 : یونس : هان که اولیاء خدا نه ترسی بر آنان است و نه اندوهی دارند

[29] راه خود را دیده و جاده اش را پیموده و مناره آن را شناخته و از دریای خروشانش گذشته ، بنابراین یقین او)نسبت به حقائق ) همچون یقین به روشنی خورشید است

[30] دانش با حقیقت بینش و درایت برایشان روی نموده ، و با روح یقین)یا آرامش و نسیم یقین ) پیوند خورده اند ، و آنچه را که افراد ناز پرورده سخت می شمرند نرم و هموار پنداشته ، و به آنچه نادانان از آن وحشت دارند انس گرفته ، و در دنیا با بدنهائی زندگی می کنند که ارواح آنها به محل اعلی پیوسته است

[31] آیه 54 ، از سوره 5 : مائده : و)در راه خد ) از سرزنش هیچ سرزنش کننده ای ترس ندارند

[32] آیه 160 ، از سوره 3 : آل عمران : و باید مؤمنان بر خداوند توکّل کنند

[33] آیه 12 ، از سوره 14 : إبراهیم : و باید توکّل کنندگان بر خداوند توکّل کنند

[34] ای عبد العزیز ایمان ده درجه دارد مانند نردبان که باید پلّه پلّه از آن بالا رفت . . . و چون کسی را دیدی که یک پلّه از تو پائین تر است با مدارا او را به سوی خود بالا بر ، و چیزی را که توان آن را ندارد بر او تحمیل مکن که او را خواهی شکست

[35] و عبادت را بر خودتان تحمیل نکنید

[36] آیه 21 ، از سوره 15 : حجر : و هیچ چیز نیست مگر اینکه خزائن آن نزد ماست ، و جز به اندازه معلومی فرو نفرستیم

[37] آیه 22 ، از سوره 57 : حدید : و هیچ مصیبتی در زمین و در جانهای شما بهم نمی رسد مگر اینکه قبل از آنکه آنها را اندازه زنیم و بر تقدیر معیّن در عالم قدر بیافرینیم ، اصل آن در عالم قضاء کلّی و کتاب لوح محفوظ موجود است ، و این بر خداوند آسان است

[38] آنچه در نزد شماست پایان می پذیرد ، و آنچه نزد خداست باقی است

[39] آنچه در نزد شماست پایان می پذیرد ، و آنچه نزد خداست باقی است

[40] ما گروه انبیاء مأموریم با مردم به اندازه خردهاشان سخن گوئیم

[41] نزد خداوند جز خیر و خوبی یافت نمی شود

[42] و امّا شرها و زشتیها و تاریکیها همه از ناحیه خود ماست

[43] و شر به ساحت مقدّس تو راه ندارد

[44] از ما نیست آن کس که روزی یک بار به حساب خود نرسد

[45] خداوندا دوستی خودت و دوستی کسی را که تو را دوست می دارد از تو خواستارم

[46] به خاطر دوستی او (لیلی) تپّه های سرزمین نجد را نیز دوست می دارم . و اگر میل و هوای او نبود چه عشقی پرشور بدانها می توانم داشت؟ در راه عشق او خود را خاکسار خاندان وی می دانم ، و خرد و کلان را در راه او تحمّل می کنم