در محضر استاد فروغی (سلّمه الله)
رسول اکرم (ص)، کانون محبّت

خداوند در شب مهمانی ویژه در شب معراج، بندگی را به حضرت اعطا کرد. موقع صبح نیز آیه نازل شد: «سُبْحانَ الَّذی أَسْرى بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى»؛ خدای سبحان بندهاش را شبانه بالا برد. حضرت مقام عبودیت محضه را دریافت کرد. عبد محض خدا، کانون توحید و رحمت و محبت خداست. چنان نسبت به بندگان رحمت و محبت داشت که خداوند در بعضی از آیات به حضرت دلداری میدهد «فَلَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ عَلى آثارِهِمْ إِنْ لَمْ یُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَدیثِ أَسَفا»؛ حبیب من! میخواهی از تأسف جان دهی که چرا به حرفت گوش نمیدهند و به قرآن ایمان نمیآورند؟! میخواهی از غصه بمیری که چرا ایمان نمیآورند؟!
در محضر استاد فروغی (سلّمه الله)
شرح بیداری دل

آدم خاکی مثل چلچله از خاک و آب خانه میسازد، اما تا زمانی که انسان زنده نباشد همه عالم خرابه است، آبادی این عالم به آبادی دل است. اصلا داستان خلقت، داستان دل آدمی است! دل را برداریم خلقت معنایی نخواهد داشت.
توصیههای بزرگان اخلاق
توصیههایی از مرحوم حاج اسماعیل دولابی(ره) برای زندگی مؤمنانه

لبت را کنترل کن. ولو به تو سخت میگذرد، گله و شکوه نکن و از خدا خوبی بگو. حتّی به دروغ از خدا تعریف کن و این کار را ادامه بده تا کمکم بر تو معلوم شود که به راستی خدا خوب خدایی است و آن وقت هم که به خیال خودت به دروغ از خدا تعریف میکردی، فیالواقع راست میگفتی و خدا خوب خدایی بود