امام صادق(ع) در بیاناتی نورانی، از گروه خاصی نام برده اند به نام «حُدّاث الحسین»؛ به معنای هم سُخنان و هم نشینان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) که در بطن عرش خداوند گرد حضرت حلقه زده اند و مات و واله و شیدای جمال ربوبی و توحیدی حضرت سیدالشهداء علیه السلام هستند.

اگر انسان نفس خود را کنار بزند حتما پیشرفت داشته و در هر مرحله ای به معرفت جدیدی از حیات خود نائل شده و آثار تازه ای در وجودش یافت می‌شود. نمونه بارز این کسب معرفت و پیشرفت را می توان در یاران اباعبدالله الحسین علیه السلام مشاهده کرد که بر نفس خویش غلبه کردند و آن قدر در مراحل تعالی بالا رفتند که با انسان کامل پیوند تام خوردند و خود در زمره انسان های کامل قرار گرفتند.

کلیپی زیبا درمورد مقام والای قمر منیر بنی هاشم، حضرت ابا الفضل العبّاس علیه السّلام

مناجات شعبانیه نجوای دل آدمی است، حالت انسانی را بیان می‌کند که از ظلمت حرکت کرده و به نور توحید می‌رسد. مناجات شعبانیه حال سالکی است که مسیر سلوک را طی می‌کند.

ابتدا و انتهای عالم و بلکه سرّ عالم محبت است. مجلس اهل بیت(علیهم السّلام) محل ظهور معرفت و محبت است / سرّ شریعت، محبت است. دینداری بدون محبت ممکن نیست چرا که اساس و روح دینداری محبت است / “إِذَا تَجَلَّى ضِیَاءُ الْمَعْرِفَهِ فِی الْفُؤَادِ هَاجَ رِیحُ الْمَحَبَّهِ وَ إِذَا هَاجَ رِیحُ الْمَحَبَّهِ اسْتَأْنَسَ فِی ظِلَالِ الْمَحْبُوبِ”؛ زمانیکه معرفت وارد قلب شود، نسیم محبت به قلب می وزد و انسان در سایه محبوب زندگی می کند. دین یعنی محبت، یعنی محبّت اهل بیت(علیهم السّلام)!

بخشی از بیانات استاد فروغی در تاریخ 1394/11/14

سخنرانی استاد فروغی در آستانه محرّم الحرام 1437 (1394/07/16)

سخنرانی استاد فروغی در آستانه محرّم الحرام 1437 (1394/07/16)

سخنرانی استاد فروغی (سلّمه الله)، 1394/06/31