«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ کُونُوا مَعَ الصَّادِقینَ»
اى کسانى که ایمان آورده اید! از خدا پروا کنید و با صادقان باشید..

باید تمام شئون انسان، «صدق» باشد. اگر درس می‌خوانم از روی «صدق» باشد، منبر می‌روم «صدق» باشد، حرف می‌زنم «صدق» باشد، اخلاقم در خانواده «صدق» باشد، رفاقتم «صادقانه» باشد. نباید درونم یک چیز خوابیده باشد و بیرون چیز دیگری! اگر تمام شئون انسان «صادقانه» باشد آن موقع می‌گوییم: «وَ اجْعَلْ لی‏ مِنْ لَدُنْکَ سُلْطاناً نَصیراً» خدایا! از نزد خود برای من نیرویى یارى دهنده قرار ده. «سلطان» و «نصیر» حجت و امام هر زمانی است. وقتی که تمام شئون انسان صدق شد، خداوند حجتی برای او قرار می‌دهد و «کُونُوا مَعَ الصَّادِقینَ» تحقق پیدا می‌کند و انسان با صادقین محشور می‌شود.

لبت را کنترل کن. ولو به تو سخت می‌گذرد، گله و شکوه نکن و از خدا خوبی بگو. حتّی به دروغ از خدا تعریف کن و این کار را ادامه بده تا کم‌کم بر تو معلوم شود که به راستی خدا خوب خدایی است و آن وقت هم که به خیال خودت به دروغ از خدا تعریف می‌کردی، فی‌الواقع راست می‌گفتی و خدا خوب خدایی بود