توبه حقیقی انسان را از تمام کدورت ها و ظلمت ها خارج کرده و حالتی در او پدید می آورد که بتواند ذات ربوبی را طلب کند.

باید عقل و دل و زندگی را وصل کنیم به آسمان وحی

چرا یک عده ای در درون با خودشان و با اطرافیان خودشان جنگ و نزاع دارند؟
چرا بعضی ها طبیعت را خراب می کنند؟
چون زندگیشان با وحی مطابقت ندارد.

خداوند متعال، همه هفت آسمان را با وحی اداره می کند «و أوحیٰ فی کلّ سَماء أمرَها»

اگر وحی آمد، برکات الهی هم می آید.

یکی گوی یکی جوی محبت بر عالم وجود، حکم میراند بگذار فقط خدا، همنشین و جلیس دلت بشود لیس فی الدیار غیره دیار اگر خیالت را تطهیر نکنی،دچار عشق های کاذب و دروغین می شوی هست یار و نیست غیر از یار واحدی جلوه کرد شد بسیار گر نبرم ناز دوست کیست که مانند اوست […]

همت عارف این است که به آن حقیقت یگانه در عالم برسد.
باید سعی کنیم که به عالم انبیاء و اولیاء الهی برسیم.
عالَم انبیاء و اولیاء، عالَم حُبّ است.

باید تمرین کنیم که خدا را ناظر و شاهد اعمال خود ببینیم. در حجره که تنها نشسته‎ای، در خیابان، کوچه، هر جا که هستیم باید تمرین کنیم. دائما باید به خود تلقین کنی که در حضور خدا هستی و خدا تو را می‎بیند تا در این عالم با حیا زندگی کنی. آدمی وقتی کسی را ناظر اعمالش می‎بیند، حیا می‎کند. ممکن است شما در خیابان در ملأ عام حتی آب هم نخورید چون حیا می‎کنید.