در محضر استاد فروغی (سلّمه الله)
شرح فرازى از دعاى عرفه

همه نوع معارف در دعاى عرفه وجود دارد. حضرت از نازلترین حالات انسان شروع مى کند تا به اوج مى رسد. این دعا، دعای سیر و سلوک است. مى رسد به جایى که مى فرماید: “مَنْ کَانَتْ حَقَائِقُهُ دَعَاوِیَ فَکَیْفَ لَا تَکُونُ دَعَاوِیهِ دَعَاوِی” حقیقت وجود ما ادعاست! مگر ما کى هستیم؟/ اگر در عالم بگویند فلانی دارا است، این ادعاست تا چه برسد به آنجایى که همه چیز ما ادعا باشد. این یعنی فقر انسان! حقائق ما ادعاست، ما حقیقتى نداریم هر چه است از آن توست.
در محضر استاد فروغی (سلّمه الله)
قلب خود را تغذیه کن!

انسان باید از فرصتهایی که در عالم معنویت به او دست می دهد، استفاده کند و قلب خود را تغذیه و روح خود را سیراب نماید تا اینکه با قلب و روح خود در این عالم زندگی کند.
وقتی اذان می دهد یک فرصت معنوی است که جان انسان تغذیه شود. هر جا که قلبت به خدا توجه کرد، لحظه تغذیه دل و جانت است.