در محضر استاد فروغی (سلّمه الله)
شرح فرازى از دعاى عرفه

همه نوع معارف در دعاى عرفه وجود دارد. حضرت از نازلترین حالات انسان شروع مى کند تا به اوج مى رسد. این دعا، دعای سیر و سلوک است. مى رسد به جایى که مى فرماید: “مَنْ کَانَتْ حَقَائِقُهُ دَعَاوِیَ فَکَیْفَ لَا تَکُونُ دَعَاوِیهِ دَعَاوِی” حقیقت وجود ما ادعاست! مگر ما کى هستیم؟/ اگر در عالم بگویند فلانی دارا است، این ادعاست تا چه برسد به آنجایى که همه چیز ما ادعا باشد. این یعنی فقر انسان! حقائق ما ادعاست، ما حقیقتى نداریم هر چه است از آن توست.
دعاى روز عرفه حضرت سيدالشهداء (عليه السّلام)
شرح فرازی از دعای عرفه در بیان آیت الله سعادت پرور (پهلوانی)

معبودا! از پى در پى آمدن آثار و مظاهر و دگرگونى احوال، دانستم که مقصود تو از من این است که خود را در هر چیزى به من بشناسانى تا در هیچ چیزى به تو نادان نباشم؛ ولى افسوس که بت پرست به بت، و تو اى مسلمان، به ظواهر مظاهر قانع شده و از حقیقت آنان غافل مانده اید!