در محضر استاد فروغی (سلّمه الله)
شرح فرازى از دعاى عرفه

همه نوع معارف در دعاى عرفه وجود دارد. حضرت از نازلترین حالات انسان شروع مى کند تا به اوج مى رسد. این دعا، دعای سیر و سلوک است. مى رسد به جایى که مى فرماید: “مَنْ کَانَتْ حَقَائِقُهُ دَعَاوِیَ فَکَیْفَ لَا تَکُونُ دَعَاوِیهِ دَعَاوِی” حقیقت وجود ما ادعاست! مگر ما کى هستیم؟/ اگر در عالم بگویند فلانی دارا است، این ادعاست تا چه برسد به آنجایى که همه چیز ما ادعا باشد. این یعنی فقر انسان! حقائق ما ادعاست، ما حقیقتى نداریم هر چه است از آن توست.
نوشتاری در باب:
تعریف سیر و سلوک

سلوک طى مدارج خاص را گویند که همواره سالک باید طى کرده تا به مقام وصل و فنا برسد که از جمله مدارج، توبه و مجاهدت و خلوت و عزلت و ورع و زهد و صمت و خوف و رجا و حزن و جوع و ترک شهوت و خشوع و تواضع است …