همه نوع معارف در دعاى عرفه وجود دارد. حضرت از نازلترین حالات انسان شروع مى کند تا به اوج مى رسد. این دعا، دعای سیر و سلوک است. مى رسد به جایى که مى فرماید: “مَنْ کَانَتْ حَقَائِقُهُ دَعَاوِیَ فَکَیْفَ لَا تَکُونُ دَعَاوِیهِ دَعَاوِی‏” حقیقت وجود ما ادعاست! مگر ما کى هستیم؟/ اگر در عالم بگویند فلانی دارا است، این ادعاست تا چه برسد به آنجایى که همه چیز ما ادعا باشد. این یعنی فقر انسان! حقائق ما ادعاست، ما حقیقتى نداریم هر چه است از آن توست.

سخنرانی استاد فروغی (سلّمه الله)، 1394/06/31

بخشی از سخنرانی استاد معظّم حاج شیخ علی فروغی، مسکو، 1393 (2014)

وقتی به خدا بگویی خدایا من غیر از تو کسی و چیزی ندارم، خداوند غیور است و خواسته ات را انجام می دهد. “مَوْلَایَ یَا مَوْلَایَ أَنْتَ الْغَنِیُّ وَ أَنَا الْفَقِیرُ، وَ هَلْ یَرْحَمُ الْفَقِیرَ إِلَّا الْغَنِی‏” /گدایی نوعی کاسبی است که هیچ خسارت و ضرر در آن نیست. دعاهای ائمّه(علیهم السلام) را بخوان، آنها ارزش گدایی را می‌دانستند.